نویسنده: یاس کبود  شنبه 85/2/9  ساعت 11:47 صبح

هوالرفیق

با سلام به بزرگوارانی که فرصت خود را صرف مطالعه این مطالب می کنند .تصمیم دارم  از این به بعد گلبرگهای مطهر را از کلمات قصار مولا علی (ع) در نهج البلاغه تقدیم نمایم امید که عامل به آن باشیم .

به روزگار فتنه ،همچون شتر دوساله باش که نه نیرو دارد سوارش گردند،نه آن پستان که از آن شیر دوشند .

آن کس که با طمع خوی گیرد فرومایه گردد و آن کس که از پریشان روزگاری خود پرده بردارد به خواری تن در دهد و هر کس زبان خود بر خویش فرمانروا کند بیمقدار گردد.

بخل مایه ننگ است و ترس پایه کاستی .تهیدستی زبان سخنور فرو بندد ،و تنگدست در دیار خویش تنها ماند .

ناتوانی آفت است ،و بردباری دلیری ،و پارسایی توانگری ،و پرهیز کاری سپر ،و خرسندی به رویدادها یاری است ستوده .

دانش ارثی است ارزنده ،وادب زیوری پاینده و تفکر آینه ای تابنده .

التماس دعا انشاالله فرج مولا